وب قرآن
کوهی معلق در آسمان
بنی اسرائیل تا آمدند از زیر بار عمل به احکام شریعت حضرت موسی(ع)، شانه خالی کنند، ناگهان، کوه طور از جا کنده شد و بسان ابری سهمگین، بر فرازشان سایه گسترد و همینطور در آسمان معلق ماند
هر پیامبری برای اثبات دعوی رسالتش باید نشانه ای بیاورد که دلیل بر صدق گفتارش باشد. در ادبیات قرآن به این دلیل صدق، "آیت" گفته می شود. قرآن همچنین به پاره ای از آیات و معجزات پیامبران اشاره کرده است. یکی از پیامبران بنی اسرائیل که معجزات متعددی داشته، حضرت موسی(ع) است. معجزه حضرت موسی(ع) فقط عصا و ید بیضا نبود بلکه حضرتش معجزه دیگری نیز داشت و آن «نتق کوه طور» است. پرواز کوه طور است که برای ترساندن بنی اسرائیل، از جای خود کنده شد و بسان ابری سهمگین، بر بالای سرشان سایه افکند و معلق ماند.
برهوت کجاست؟
در روایات نقل شده مکانی به نام وادی السلام وجود دارد که بعضی از ارواح خوب به آنجا می روند در مقابل روحهای بد به مکانی به نام صحرای برهوت می روند. این دو مکان کجاست و چگونه است؟
اینکه گفته می شود بعضی از ارواح در برهوت هستند و بعضی در وادی السلام که در نجف در پشت شهر کوفه واقع شده، هستند در این زمینه روایات زیادی داریم خصوصا، اشاره می کند که بهشت برزخی ارواح مومنین وادی السلام است.
وقتی نفهمیدن، عادت می شود!
«وقتی کم کم ندیدن و نفهمیدن عادت شود، وقتی پا به سن هم بگذاری باز می گویی نمی بینم، نمی فهمم، آن وقت اگر رسولی بیاید و ماه را دو نیمه کند باز هم می گویی نفهمیدم.» نوشتار حاضر، بهانه ایست برای انس و تدبر در ساحت باعظمت سوره قمر، که حقایقی از این سوره را به شکلی ساده، روان وداستانی به تصویر می کشد.
وَلَقَوَكَذَّبُوا۟ وَٱتَّبَعُوٓا۟ أَهْوَآءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍۢ مُّسْتَقِرٌّۭ (قمر/4)
آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هوای نفسشان پیروی نمودند؛ و هر امری قرارگاهی دارد!
وَلَقدْ جَآءَهُم مِّنَ ٱلْأَنۢبَآءِ مَا فِیهِ مُزْدَجَرٌ (قمر/4)
به اندازه کافی برای بازداشتن از بدیها اخبار (انبیا و امّتهای پیشین) به آنان رسیده است!
لحظه مرگ چه می بینیم؟
گفته شده وقتی انسان می میرد و در سکرات موت قرار می گیرد پرده هایی از جلوی چشم او برداشته شده و چیزهایی نمایان می شود مثل دیدن شیاطین، آمدن عزرائیل یا امام معصوم علیه السلام. برخی می گویند این شرایط برای کسی است که ناگهانی سکته می کند با توجه به این اقوال کدامیک صحیح است؟
سخن دیگر اینکه آیا روح از بدن این شخص در زمانی که سکته می کند خارج می شود یا نه؟ زیرا در بسیاری موارد که او را تنفس می دهند زنده است آیا به این معنا است که روح در بدنش هست یا نه؟
ازدواج يوسف با زليخا حقيقت يا خرافه؟
تعريف خرافه
تعريف هاي بسياري مي توان از خرافه عرضه داشت: نسبت دادن امور طبيعي به ماوراء الطبيعه، باور و عقيده نامعقول، کلام بيهوده، موهوم، باطل و اسطوره اي، (1) بدون پشتوانه عقلي و علمي.
در ميانِ تعريف هاي يادشده، تعريف خرافه به باور بدون پشتوانه علمي دقيق تر مي نمايد و بيش از ديگر تعريف ها جامع و مانع جلوه مي کند. بنابراين، در اين نوشتار مراد از خرافه، باورِ بدون پشتوانه خواهد بود.
انسان ممکن الخطا است یا جایز الخطا؟
به نظر شما آیا انسان جایز الخطا است یا ممکن الخطا؟ مگر می شود به انسان جواز خطا کردن را داد اگر این گونه نیست پس معنای این جمله چه چیز می تواند باشد که نقل خیلی از محفل ها شده است؟
برای پرداختن به جواب این سوال بسیار لازم و ضروری است که، مباحثی در خصوص انسان شناسی از منظر اسلامی مورد توجه قرار گیرد ولی قبل از آن به طور اختصار به این سؤال پاسخ خواهیم داد.
ابلیس یا شیطان؟ کدام واژه صحیح است؟
بر اساس آیات قرآن کریم، ابلیس یکی از جنیان بوده که بر اثر کثرت عبادت، جزء ملائک قرار گرفت اما بعد از خلقت آدم، چون دستور خداوند را عصیان کرد و بر آدم سجده نکرد، از درگاه الهی رانده شد. اما شیطان به هر موجود طغیانگر و مخالفی گویند خواه از انسان ها باشد یا از جن و یا از حیوانات. و ابلیس را از آن جهت شیطان می نامند که طغیان نموده و دستور الهی را مخالفت کرد. پس شیطان اسمی عام است، که شامل ابلیس و غیر او می شود.
در این نوشتار واژه شیطان و ابلیس را با توجه به آیات قرآن بررسی می کنیم:
شیطان:
شیطان از ماده «شطن» به معنی مخالفت می باشد، و به هر موجود طغیانگر و مخالفی گویند، خواه از انسان ها باشد یا از جن و یا از حیوانات [1].
صورت برزخی اعمال ما!
اعمال و رفتارها در این دنیا صورت باطنی دارد که ما نیز ممکن است از آن ها بی خبر باشیم! صورت باطن اعمال ما، در قیامت و در سرای آخرت ظهور و بروز می یابد و در آن هنگام است که آدمی تازه متوجه کردارهای خویش می شود.
برخی از اخبار و روایات وارده به تعیین صور برزخی و صورت های اخروی برخی از اعمال و صفات انسانی پرداخته اند. آگاهی از آن ها و نیز ایمان به حقیقت آن ها می تواند انسان را از پرت شدن در ورطه ی هلاکت و نابودی نجات بخشد.
فضائل تلاوت سوره یس
یس، و نام های دیگرش «عزیزه؛ معمّه(شامل شونده)، مدافعه قاضیه(دفع کننده برآورده) سی و ششمین سوره قرآن است که مکی و دارای ۸۳ آیه است.
از رسول گرامی اسلام روایت شده قرائت کننده این سوره نزد خداوند شریف خوانده می شود و این سوره برای قاری خود شفاعت می کند.
در روایتی دیگر از ایشان آمده: سوره «یس» در تورات «معمّه: شامل شونده» نام دارد چون خیر دنیا و آخرت را شامل حال قرائت کننده خود می کند و بلاهای دنیا و سختی های آخرت را از او دور می کند.
و نیز «قاضیه: دفع کننده برآورنده» نامیده می شود چون از قاری خود، هر بدی را دفع کرده و همه حاجت های او را روا می کند و قرائت آن سوره پاداشی برابر بیست حج دارد. و گوش سپردن به صدای قرائت آن، معادل با ثواب هزار دینار انفاق در راه خداست.
بخشش تضمین شده است، بشتابید!!
سرتاسر قرآن کریم، سخن از رحمت و بخشش الهی است و در سه آیه نیز با قاطعیت تمام تصریح نموده است که به غیر از شرک و یأس از رحمت الهی، همه گناهان هر کس را که بخواهد، یک جا می بخشد.
معنای رحمت الهی
وقتی این کلمه صفت خداوند می شود، معنای نیکی کردن و احسان به خود می گیرد. از نظرگاه کلام شیعی، رحمت الهی، به معنای افاضه خیر بر نیازمندان و فرودستان و دستگیری از آنان است. رحمت خداوندی از ویژگی های تمامیت، عمومیت و کمال است. « تمامیت» بدین معنا است که خداوند می خواهد نیازمندی و ناتوانی را از جمیع نیازمندان بردارد. «عمومیت» بدین معنا است که گستره رحمت الهی هم نیک سیرتان و شایستگان را دربرمی گیرد و هم بدسیرتان و سرکشان را و هم مؤمنان و هم کافران را، و هم در این جهان مشمول آنان می شود و هم در آن جهان. «کمال» به این معنا است که خداوند مانند مردمان مهربان و نیکوکار، بر اثر مهربانی آوردن و نیکی کردن، دچار رنج و تعب نمی شود.